Ақмола облысы Білім басқармасының Степногорск қаласы бойынша Білім бөлімінің жанындағы «Нұршуақ» бөбекжайы мемлекеттік коммуналдық қазыналық кәсіпорны 2016 жылы 2 ақпанында ашылған. Мұнда үш жүзге жуық бала тәрбиеленіп, қатарда жүзге жуық жұмысшы қызмет атқарады. Тоғыз жылдан бері тәрбие ордасының дамуы мен қалыптасуына сүбелі үлес қосып келе жатқан тәрбиеші Палия Зәкірбайқызы Мирзаева зейнет жасына жетіп, ұжымдастарының ықылас-ілтипатына бөленді. Саналы ғұмырының отыз жылын білім беру, бала тәрбиелеу саласына арнаған ұстаз артта қалған жылдарды саралап, еңбек жолындағы қызықты сәттерін қуанышпен еске алды. Ақмола облысы Білім басқармасының Степногорск қаласы бойынша Білім бөлімінің жанындағы «Нұршуақ» бөбекжайы мемлекеттік коммуналдық қазыналық кәсіпорны 2016 жылы 2 ақпанында ашылған. Мұнда үш жүзге жуық бала тәрбиеленіп, қатарда жүзге жуық жұмысшы қызмет атқарады. Тоғыз жылдан бері тәрбие ордасының дамуы мен қалыптасуына сүбелі үлес қосып келе жатқан тәрбиеші Палия Зәкірбайқызы Мирзаева зейнет жасына жетіп, ұжымдастарының ықылас-ілтипатына бөленді. Саналы ғұмырының отыз жылын білім беру, бала тәрбиелеу саласына арнаған ұстаз артта қалған жылдарды саралап, еңбек жолындағы қызықты сәттерін қуанышпен еске алды деп хабарлайды сұхбат алушы altynqala.kz тілшісі.
– Туған жер, өскен ортаңызбен таныстырсаңыз…
– Өзбекстан мемлекеті, Навои облысында дүниеге келгенмін. Отбасында сегіз ағайынды болдық. Ата-дәстүр, салт-сананы кішкентайымыздан бойымызға сіңіріп өстік. Сондықтан елге келуге деген талпыныс зор еді. Сонымен 2012 жылы Қазақстанға отбасыммен көшіп келдік. Құжаттарымыз толықтай реттеліп, рәсімделіп болғанша әр салада жұмыс істеп көрдім. Бірақ әу баста алған біліміме орай тәрбиешілік қызметте болсам екен деген тілек болды. Сонымен 2016 жылы осы «Нұршуақ» мемлекеттік балабақшасы ашылды. Қатарға қызметкерлер қабылдап жатқандығын біліп, құжат тапсырып, ерте жастағы балалар тобына көмекші болып жұмысқа орналастым. Кейін тәрбиешілік қызметке ауыстым.
– Бүгін зейнет жасына келіп, құшағыңыз гүлге толып, құттықтаулар қабылдап жатыр екенсіз. Осы саланы таңдауыңызға не түрткі болып еді?
– Көпбалалы отбасында тәрбие алуым, бала кезімнен ұстаздарымның қызметіне қызығушылық танытуым себеп болған шығар. Ұстаздардың сабақ түсіндіріп, балаларға мейірім танытып, қамқорлық көрсетуін жоғары бағаладым. Осылайша, «ұстаз болсам» деген арман пайда болды. Міне, сол арман жетелеп, мені тәрбиешілікке алып келді. Осы салада білім алып, кішкентай бүлдіршіндердің тәрбиесіне үлес қосқан еңбек жолыма да отыз жылға жуық уақыт болыпты.
– Ақпараттың ағыны мықты, жоғары қарқынмендамып, телефон, гаджетте көп отыратын замандағы балаларды тәрбиелеу қаншалықты қиын?
– Өте дұрыс сұрақ қойып отырсыз. Бұдан он-он бес жыл бұрынғы балалардың ойлау, қабылдау жүйесі басқаша еді. Қазіргі балалармен жұмыс жүргізу өте қиын. Бәрін оңай, жеңіл шеше салу жолын іздейді. Логикаға салмақ салғысы келмейтіндері қаншама. Бірақ осы салада қанша жылдан бері жұмыс істегендіктен, бала психологиясын ертерек түсініп, тезірек тіл табысып, ауқымды ойлап, кең сөйлеуге машықтандырғымыз келеді. Бұл бағытта ата-ананың да үлесі болуы шарт. Үй жағдайында ақпараттық техника, ұялы телефондардың қолданыс уақытын шектеп отырса екен деймін. Онсыз нәтижеге жету қиын. Балалар балабақшаны өз үйіндей қабылдап, тәрбиешіге анасындай қараса деп қолдан келгенше нәтижелі жұмыстар жүргізіп келемін. Әр тақырыпта ой білдіріп, ішкі эмоцияларын шығарып, жаңа дүниеге таңғалыспен қарап, әр нәрсені зерттеп, қуанғанын көргенде өзіме еңбектің ақталғаны ғой деп риза боламын. Ата-аналары кешкі уақытта алғыс айтып, баланың үйдегі қылықтарын, тақырыпты от басымен талдауын айтып жатқанда мерейіміз тасып қалатыны рас.
– Балалардың есте сақтау қабілетін жақсартып, моторикалық, сенсорлық деңгейін дамы туға арналған бағдарламалардың артықшылықтарын саралап беріңізші…
– Мен «ерте жас» тобының тәрбиешісі ретінде тоқталып өткенім дұрыс болар. Біздің бағдарлама бойынша дидактикалық ойындарға басымдық береміз. Қол моторикасын дамытуға арналған жаттығулар өте көп. Ол баланың қолдарының саусақ бұлшықеттерін дамытуға үлес қосады. Тақырыпты қабылдап, түсінуде қысқа ойындардыңда орны бөлек. Түстерді ажыратып, аттарын атап, ерекшелігіне тоқталамыз, пішіндерді танимыз. Жалпы, сенсорлық тәрбие де маңызды. Ол баланың сезім мүшелерін дамытуға, дүниетанымын кеңейтуге себепші бола алады. Қазіргі балаларға қысым жасай алмайсың. Әр топта қызығып тұратын бала да, ерке бала да бар. Бірақ ата-анамен бірлесе отырып, ыждағаттылықпен тақырыпты меңгеруге талпынсақ, нәтижеге жетудің жолы табылып тұрады.
Баланың өз ынтасымен орындыққа отырып, алдына берілген тапсыр маны түсініп, орындауына дейін де таудай жұмыс атқарылатындығын да атап өткен дұрыс.
– Ата-аналардың «балам жан жақты болсын» деп, түрлі үйір мелерге ерте жастан қатыстыра тыны бар. Бұған сіздің пікіріңіз қандай?
– Ойын баласының бүкіл уақытын дамысын деп түрлі үйірмелерге бағыттап тастауын мен тәрбиеші ретінде қолдамаймын. Бала ойын арқылы, жан-жағын тану арқылы, табиғатпен етене жақындасып, әр құбылысты бақылап, зерттеу арқылы жасына лайықты дамуы керек. Егер де баланың дамуында қандайда бір ауытқушылық, өзгеріс болса, үш жасына дейін сөйлемесе арнайы логопед, эрготерапевт сияқты мамандардың көмегіне жүгінуге болады. Ал дамуы қалыпты баланы ерте жастан әртүрлі үйірмелерге апару баланың зейінін шектеп тастайды.
– Сіз қанша жылдан бері ба лалардың жанындасыз, іштей зерттеу жасайтын да шығарсыз? Қазіргі балалардың өзара доста сып, тіл табысып кету қабілеті қалай?
– Көпке топырақ шашқым келмейді, бірақ балаға қатты еміреніп, өбектеп, шексіз мейірленіп тұратын ата-аналар көп. Содан болар балалар біразға дейін ортаға сіңісе алмай, қолындағысымен бөлісе алмай, топқа үйренісе алмай жүріп қалады. Біз бұрын тәрбиеші, ұстаздарға қатты сенетінбіз. Содан болар бала да балабақшаға тез үйреніп, тез дос тауып кететін. Ал қазір балабақшаға баласын жаңа әкелген ата-аналар біразға дейін қимай, кете алмай баланың жаңа ортаға бейімделуіне кедергі болып жатқандығын айтпаса тағы болмайды. Үйдегі тәрбие де мінезге, ортаға сіңісіп кетуіне әсер етеді.
– Сіздің жетекшілік еткен то быңызда тәрбие алып, кейін үл кен азамат болып, есейіп кеткен балаларды кездестіріп, әңгімеле сіп тұрасыз ба?
– Менің ең бірінші балабақ шамдағы топта тәрбие алған қызым Құралай осы «Нұршуақ» бала бақшасында күтуші болып жұмыс істейді. Тазалыққа өте мықты, ұқыпты, жауапты, тиянақты деп мақтауға әбден лайықты. Басында оның менің тобымда тәлім алған қызым екендігін ұмытып қалыппын. Өзі арнайылап келіп, таныс- тырып, тәрбиемді алған шәкіртім екендігін айтқанда ғана есіме түсті. Содан альбомдағы суреттерді ақтарып, бала кездегі қылықтарын еске алып, тәрбиеші мен тәрби еленуші болып, ұзақ жылдардан кейін ыстық ықыласпен қауыштық. Осындай сәттер емес пе адамды бақытты ететін! Тобымда тәрбие алған кейбір балаларым мектеп табалдырын аттап жатса, арнайылып ата-аналарымен келіп, жаңалықтарымен бөліседі. Мұндай кездері мерейім үстем болып, атқарып жатқан еңбегіміздің еленіп жатқандығына шын қуанып қаламын.
– Степногорск қаласының әлеу- меттік-экономикалық дамуына, қоғамдық тәртіптің сақталуына қандай баға бересіз?
– Бұл қалада тұрып жатқаныма он үш жылға жуық уақыт болыпты. Тұрғылықты мекеніміздің тазалығы, тыныс- тіршілігі, халқы ұнайды. Бұрыннан сақталып қалған ескі ғимараттарының өзі қалаға бөлек сән беретіндей. Қаламыз әлі де қажетті деңгейде дамып, көрікті шаһарлардың қатарын толықтыратын болады деп сенемін.
– Әдемі, ашық әңгімеңізге рақмет! Зейнет жасыңыз құтты болсын!
